Μια αξέχαστη καθαρά Δευτέρα
Πέρασε και η καθαρά δευτέρα με όλα παραδοσιακά νηστίσιμα. Ελπίζω ότι χαρήκατε όλη αυτή τη μέρα είτε στην έξοχη είτε στο κλεινόν άστυ. Όσοι έχετε και μικρά παιδάκια θα πετάξατε και τον καθιερωμένο χαρταετό ο καιρός ήταν ανοιξιάτικος με ένα μικρό αεράκι που βοηθούσε στο πέταγμα του χαρταετού.
Κάθε τέτοια μέρα θυμάμαι
Μια αξέχαστη καθαρά Δευτέρα. Μια καθαρά δευτέρα είναι χαραγμένη στο μυαλό μου. Οι οικογένεια μας είναι από αυτές τις παραδοσιακές παλιάς κοπής οικογένεια. Όλες τις μέρες είμαστε ξαμολημένοι στο δικό μας θαυμαστό κόσμο. Τις γιορτινές μέρες το οικογενειακό πρωτόκολλο πάππου προς πάππου επιβάλει να δίνουμε το παρόν χωρίς καμία αντίρρηση. Τις ετοιμασίες τις αποφάσιζαν οι τρεις αφέντρες… ποιες είναι αυτές.
Η μητέρα μου η κουνιάδα μου και η πεθερά μου. Και οι τρεις χαρισματικές άψογες νοικοκυρές και θεματοφύλακες των παραδόσεων . Κάθε μια με το δικό της χαρακτήρα και τη δίκη της προσωπικότητα αλλά κούμπωναν. Τη πεθερά μου την έβαλα τελευταία γιατί ήταν ένας γλυκός άνθρωπος με προοδευτικό μυαλό μολονότι ήταν μεγαλύτερη.
Αυτή λοιπόν την συγκεκριμένη καθαρά δευτέρα οι αφέντρες αποφάσισαν να την γιορτάσουμε στο εξοχικό όλη η οικογένεια αδέλφια ξαδέλφια εγγόνια και φίλοι. Εγώ το χάρηκα θα είχα την ευκαιρία να είμαι στην εξοχή με τα παιδιά μου γιατί τις καθημερινές αυτά σχολείο εγώ στη δουλειά μου οι συναντήσεις ήταν περιορισμένες. Περάσαμε ένα υπέροχο σαββατοκύριακο με βόλτες και ψώνια για την καθαρά δευτέρα θα ερχόταν αρκετός κόσμος . Γινόταν ένα πανδαιμόνιο οι αφέντρες μαγείρευαν εμείς ετοιμάζαμε το σπίτι και το τραπέζι.
Η κάθε μια είχε τη σπεσιαλιτέ της
Η μητέρα μου έκανε καταπληκτική ταραμοσαλάτα. Αφού λοιπόν τελειώσαμε με όλες τις ετοιμασίες ήρθαν και οι καλεσμένοι με αγκαλιές φιλία χρόνια πολλά, καθίσαμε στο τραπέζι. Πραγματικά ήταν ένα τραπέζι φροντισμένο με πολύ αγάπη. Αρχίσαμε να δοκιμάζουμε όλα τα νηστίσιμα που όταν υπέροχα τσουγκρίζοντας τα ποτήρια μας με ευχές και πολλά συγχαρητήρια στις μαγείρισσες, φτάσαμε στη ταραμοσαλάτα. Η κόρη της κουνιάδας μου που κάνουμε πολύ παρέα έσκυψε και μου είπε. Την δοκίμασες την ταραμοσαλάτα. Έβαλα μια πιρουνιά στο στόμα και κάηκε το λαρύγγι μου σε λίγο είδα τη δυσφορία στα πρόσωπα όλων ο αδελφός μου με κοίταξε με απορία. Η μόνη που δεν είχε πάρει χαμπάρι ήταν η μητέρα μου. Ξαφνικά ένιωσα την καρέκλα μου να τρίζει και ένας πόνος σαν μπουνιά στο στομάχι μου θύμισε ότι ο ηθικός αυτουργός αυτής της φονικής απαίσιας ταραμοσαλάτας ήμουν εγώ.
Μια αξέχαστη καθαρά Δευτέρα. Πριν από ένα μήνα ο άντρας μου είχε φέρει κάποιο μάστορα στο σπίτι να συντηρήσει τις ξύλινες επιφάνειες του σπιτιού. Εγώ αυτό το λάδι των ξύλων το έβαλα στο ντουλάπι που βάζουμε το λάδι. Η μητέρα μου χρησιμοποίησε αυτό το λάδι για τη ταραμοσαλάτα της.
Τα υπόλοιπα νομίζω ότι μπορείτε να τα φανταστείτε η καθαρά δευτέρα έγινε αίμα και άμμος τσουνάμι μεγατόνων. Για πολλά χρόνια κάθε καθαρά δευτέρα η μητερούλα μου έψελνε τον εξάψαλμο με όλη την αδυναμία που μου είχε.
Σκεφτείτε και μη μου είχε.
Μυρτώ Πανθέου
