Καθημερινή Κοινωνική Υποκρισία
Καθημερινή Κοινωνική Υποκρισία. Φανταστείτε ως μια αλληγορική εικόνα ένα βυθιζόμενο πλοίο[i] παραπλήσια σε μια παραλία γεμάτη από εκατοντάδες λουόμενους. Φανταστείτε ότι από τους λουόμενους μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό τρέχει να συνδράμει.
Από τους υπόλοιπους ορισμένοι αδιαφορούνε παντελώς, ορισμένοι απλώς χαζεύουν. Και ορισμένοι εφόσον έχει τελειώσει το γεγονός εμφανίζονται και δείχνουν υποκριτικό ενδιαφέρον. Οι περισσότεροι εξ αυτών αμέσως βγάζουν τα κινητά και φωτογραφίζουν το γεγονός. Για να εισπράξουν like στα Μ.Κ.Δ. εις βάρος αυτών που θαλασσοπνίγονται ετούτη τη στιγμή.
Τι παρατηρούμε λοιπόν
Όσοι έτρεξαν να συνδράμουν τους άτυχους που κινδύνευαν εκεί. ποτέ κανείς δεν θα μάθει τα ονόματά τους. Για να διδαχθεί από αυτούς. Όμως όλοι αυτοί οι καιροσκόποι της στιγμής θα μαζεύουν like προς τέρψη της κενότητάς τους και της άδειας τους ζωής.
Αυτή ακριβώς είναι η πραγματικότητα στην καθημερινότητα μας δυστυχώς. Η πλειοψηφία αδιαφορεί για τα τεκταινόμενα στην ζωή και για οτιδήποτε συμβαίνει δίπλα τους καθημερινά. Κοινωνικός ευνουχισμός! Άδεια βαρέλα που φωνασκούν με θόρυβο πολύ, αλλά αυτοί ακούγονται συνήθως στην καθημερινή ζωή.
Καθημερινή Κοινωνική Υποκρισία. Ακριβώς δίπλα τους καθημερινά επισυμβαίνουν αδικίες συμπολιτών τους. Παραβιάσεις νόμων, κακοποιήσεις φυτών/ζώων, περιβαλλοντικές καταστροφές. Και καθημερινό κοινωνικό ‘βρόμισμα’ κάθε μορφής, κ.α., κι όμως αυτοί αδιάφοροι συνεχίζουν το πρόγραμμά τους και τη ρηχή ζωή.
Στα λόγια όμως πρώτοι ακούγονται να παραληρούν και να κρίνουν, ακριβώς αυτούς που αυθόρμητα προσέτρεξαν να συνδράμουν τους συνανθρώπους τους που κινδύνευαν .
Δηλαδή τι
Όλοι αυτοί οι καιροσκόποι ζαμανφουτίστες ωχαδερφιστές που αδιαφορούν για τα καθημερινά προβλήματα της κοινωνίας τους, ακριβώς αυτοί με το παραμικρό διαμαρτύρονται, κατηγορούν, κρίνουν, επικρίνουν, καταδικάζουν και φωνασκούν, το παίζουν θλιμμένοι/ θιγμένοι, κτλ, και αναλώνονται σε κενά ευχολόγια και ακαθόριστες προσευχές, ενώ δεν κουνούν το δακτυλάκι τους να συνδράμουν τους συμπολίτες τους, ούτε να πάρουν θέση στην καθημερινότητα της τοπικής κοινωνίας.
Βεβαίως πάντα βρίσκουν μια φθηνή δικαιολογία και κάποιον άλλον να φταίει, αφού ποτέ δεν φταίνε αυτοί οι ίδιοι: Φταίει το κράτος, φταίει η αστυνομία, φταίει η τοπική αυτοδιοίκηση, φταίει ο θεός, φταίει η μοίρα τους η κακή, κτλ, κτλ. [ΣΗΜ. Δεν αθωώνω το κράτος, κτλ, απλώς λέω: πριν τους κατηγορήσει κανείς πρώτον να έχει τεκμήρια και δεύτερον ο ίδιος να έχει πράξει τα δέοντα. Όλα με μέτρο
Όλοι αυτοί οι ζαμανφουτίστες
Και οι σπεκουλαδόροι της στιγμής -και κάθε μωροπόνηρος κατεργάρης οπορτουνιστής- κάθε φορά βρίσκουν μια γρήγορη φθηνή δικαιολογία για την απραξία τους αυτή. Το πιο εύκολο και ανώδυνο• τα ευχολόγια και οι προσευχές εκ του ασφαλούς, και δεν βαριέσαι, δεν βαριέσαι αδερφέ. Δεν αντιλαμβάνονται την ύπουλη δολιευτική κουτοπονηριά που έχουν κατρακυλήσει και στην οποία μέσα έχουν χαθεί; Μάλλον όχι, αλλά ποιος ξέρει. Καθημερινή Κοινωνική Υποκρισία
i ΣΗΜ. Στη θέση του βυθιζόμενου πλοίου μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιαδήποτε άλλη αλληγορική εικόνα, όπως ένα οδικό ατύχημα, μια φασαρία, ένα γεγονός που δυσκολεύει την κοινωνία, μια αδικία, ένας συμπολίτης μας που προσβάλλεται εκείνη τη στιγμή, ένα παιδάκι που έχει χαθεί, κτλ.
